Przystanek Woodstock to magiczne wydarzenie, którego nie da się zwyczajnie opisać. Tam trzeba być, to należy przeżyć. Warto jednak przypomnieć jego początki, historię oraz jedne z ciekawszych momentów, jakie miały wtedy miejsce. W piątek 15 lipca o 19:30 w Onecie przy okazji trwającego Przystanku Woodstock odbędzie się debata na
To jest właśnie moje życie. Chciałam pojechać samotnie podglądać łosie nad Biebrzą, a wylądowałam z całą rodziną na największym festiwalu muzycznym w Europie. Żeby była jasność, nie żałuję – wręcz przeciwnie, uważam, że dobrze się stało. Łosie mogą poczekać, a kto wie, czy będzie jeszcze okazja, żeby pojechać na Przystanek Woodstock z dziećmi? Pojechaliśmy całą rodziną, choć niektórzy pukali się w czoło, snując wizje o tym, że dzieci albo się pogubią, albo zostaną stratowane przez wszędobylski tłum. Ewentualnie zostaną poddane indoktrynacji, manipulacji, a na końcu porwane przez terrorystów. Otóż informuję na wstępie: to my, rodzice, jesteśmy odpowiedzialni za nasze dzieci. MY, RODZICE pilnujemy, żeby się nie zgubiły, MY, RODZICE, staramy się kontrolować treści, które nasze dzieci przyswajają. My, rodzice, nie Jurek Owsiak. On odpowiada za organizację tych wszystkich atrakcji, które są na Przystanku Woodstock dostępne, a MY decydujemy, z czego i jak skorzystamy i w ogóle co z tym wszystkim dalej zrobimy. Dzięki Ci, Jurek, za Family Camp! Można, owszem, rozbić namiot na wielkim darmowym polu – ale można też skorzystać z Family Camp, gdzie po uiszczeniu odpowiedniej opłaty możemy zaparkować auto na strzeżonym parkingu oraz rozbić namiot na strzeżonym polu. I taką opcję właśnie wybraliśmy. My, nie Jurek Owsiak, na którego zwykło się wszystko zrzucać. Jestem ogromnie wdzięczna za taką możliwość, bo dostęp do czystego wc oraz do prysznicy, w których zawsze była ciepła woda był dla nas sprawą kluczową. Do tego, na Family Camp dla dzieci udostępniono basen, trampolinę i dmuchany zamek dla maluchów. Tak, na Przystanku Woodstock, moje czyste dzieci popołudnia spędzały na trampolinie z innymi dziećmi z Family Camp, tworząc małą, przyjazną społeczność, która być może za parę lat weźmie plecaki i przyjedzie do Kostrzynia bez rodziców. Przystanek “free hugs” Pierwsze wyściubienie nosa z campingu owszem, było dla dzieci lekko szokujące. Drogą podążał niezmierzony, kolorowy tłum. Tysiące twarzy. Setki miraży. Mój syn osłupiał po raz pierwszy, gdy znienacka jakiś młodzieniec przebrany za Spidermana radośnie przybił mu piątkę. A potem jeszcze człowiek-banan. I dwie dziewczyny w wiankach. Po pierwszym szoku mój syn oszalał na punkcie przybijania piątek. Bez przerwy pilnowałam, żeby nie lazł tam, gdzie nie powinien (np. pomiędzy namioty) w poszukiwaniu jakiegoś chętnego do przybicia piątki tudzież darmowego przytulaska. Halo! Jeżeli czyta to ktokolwiek, kto był w tym roku na Woodstocku – sześcioletni chłopiec w bluzie z napisem „Behemoth” dziękuje wszystkim za piąteczki i przytulaski! Moją córkę piąteczki bawiły jakby mniej, za to zachwycały woodstockowe stylizacje. Natychmiast musiałam nabyć wianek. Cudem ustrzegłam się przed wizytą w SieMa shopie (sorry, ale ta kolejka mnie przerażała jednak), ale musiałam solennie obiecać, że nabędę woodstockowego t-shirta przez internet jak tylko wrócimy do domu. Wiem, to nie to samo, ale mam nieuleczalną kolejkofobię. Jak spaghetti Koncerty. Wiadomo, esencja Przystanku Woodstock. Mój syn najlepiej bawił się na New Model Army (podskakiwaliśmy sobie przy błotnym jeziorku). Nieco w kość dała nam przeprawa przez dziki tłum (słynne „barierki bezpieczeństwa”)na koncercie Hey, na szczęście udało nam się ulokować na wzgórzu Akademii Sztuk Przepięknych, gdzie mieliśmy mnóstwo miejsca, żeby skakać, tańczyć i cieszyć się tym niesamowitym i wyjątkowym koncertem (wiem, co piszę, widziałam Hey na żywo wielokrotnie). Dzieci są traktowane na Woodstocku w sposób szczególny. Są strefy, gdzie mogą się pobawić, odpocząć, nauczyć się czegoś lub poczuć się jak prawdziwy Woodstockowicz. Moja córka na przykład koniecznie chciała pozjeżdżać na wodnej zjeżdżalni w strefie Play. Takiej dla nieco większej młodzieży, nazwijmy to. Stałam więc z ręcznikiem w ręku i sercem na ramieniu przy tej zjeżdżalni, a ona z namaszczeniem zasuwała po dmuchańcu w dół. Gdy raz, jakiś narwany Woodstockowicz, zjechał zbyt szybko i wpadł mej córce na plecy, natychmiast została po stokroć przeproszona przez obsługę i zjeżdżalnię opuściła objuczona przeprosinowymi gadżetami od Play, zapewniająca wszystkich dookoła, że nic jej nie jest. Dzieci mają mi jeszcze za złe, że nie poszliśmy na karuzelę, która królowała nad Woodstockiem (kolejkofobia odcinek dugi). Mają mi też za złe, że nie dałam rady siedzieć godzinami na Akademii Sztuk Przepięknych i brać udziału w tych wszystkich warsztatach. Wybaczcie, wiem, że już środa, ale jakoś nie mogę pozbierać myśli i wydobyć z siebie jakiejś bardziej kwiecistej przemowy na temat Przysnatku Woodstock, zakończę zatem cytatem z Kasi Nosowskiej: Chciałabym mieć ramiona jak spaghetti. Chciałabym mieć ramiona jak wielkie bochny chleba, żeby móc wszystkich Was utulić! Max Martini, właśc. Maximilian Carlo Martini [1] [2] (ur. 11 grudnia 1969 w Woodstock) – amerykański aktor filmowy, teatralny i telewizyjny, reżyser, scenarzysta i producent filmowy. Jest nie tylko obywatelem Stanów Zjednoczonych, ale także Kanady i Włoch [3] . Woodstock 2017 już za nami! Specjalnie dla Was zebraliśmy galerię najpiękniejszych dziewczyn na tegorocznym Przystanku Woodstock. Koniecznie zobaczcie, szukajcie się na zdjęciach i udostępniajcie znajomym! archiwum PPGWoodstock 2017 już za nami! Specjalnie dla Was zebraliśmy galerię najpiękniejszych dziewczyn na tegorocznym Przystanku Woodstock. Koniecznie zobaczcie, szukajcie się na zdjęciach i udostępniajcie znajomym! Tak wygląda Nowa Huta. Zobacz niesamowite zdjęcia z lotu ptaka WIDEO: Mówimy po krakosku - odcinek 16. "Buc"Autor: Gazeta Krakowska, Dziennik Polski, Nasze MiastoPolecane ofertyMateriały promocyjne partnera Ako vjerujete u pravu ljubav onda će vam biti drago da saznate da su oni još skupa, 50 godina kasnije. Nick i Bobbi Ercoline su se kratko zabavljali kada su zajedno otišli na Woodstock, a upoznali su se kada je Nick radio kao konobar u New Yorku. Oni tada nisu ni znali za tu fotografiju. Oni su danas baka i djed i presretni su u životu.
Amelia Świerkowska zaginęła na Przystanku Woodstock 14-letnia Amelia Świerkowska zaginęła na Przystanku Woodstock w Kostrzynie nad Odrą 3 sierpnia. Skontaktowaliśmy się z rodzicami dziewczynki, którzy rzucili światło na okoliczności tego zdarzenia. 14-latka na imprezę do Kostrzyna n. Odrą pojechała z całą rodziną. Odnalazła się po 16 dniach poszukiwania. Zaginęła Amelia Świerkowska. Ostatni raz widziana była na Przystanku WoodstockAKTUALIZACJA 22 SIERPNIA 2017Amelia odnalazła się po 16 dniach. Jest już w ośrodku wychowawczym w Podcierniu pod TAKŻE:ZAGINĘŁA 17-LATKA. ZOSTAWIŁA 2-LETNIE DZIECKO. SZUKAJMY JEJWCZEŚNIEJ PISALIŚMYInformację o zaginięciu 14-letniej Amelii Świerkowskiej w Kostrzynie nad Odrą udostępnił oficjalny fanpage Przystanku Woodstock. Amelia zaginęła 3 sierpnia. 6 sierpnia sprawa wpłynęła na policję. - 14-letnia Amelia przyjechała z Młodzieżowego Ośrodka Wychowawczego wspólnie z rodzicami na Przystanek Woodstock - mówi rzecznik Komendy Miejskiej Policji w Gorzowie Wielkopolskim. - Była z rodzicami na przepustce. 3 sierpnia oddaliła się od rodziców i od tego czasu nie ma z nią kontaktu. 6 sierpnia zostało złożone zawiadomienie o tym, że Amelia nie powróciła do Młodzieżowego Ośrodka Wychowawczego. Od tego momentu prowadzone są czynności w sprawie, mające na celu znalezienie Amelii. Woodstock 2017: Ale się działo! Trzeciego dnia na festiwalu ... - Na początek chcemy ustalić gdzie ta osoba się w ogóle znajduje. Mamy już pewne sygnały i kontaktujemy się z jednostkami w całej Polsce, po to by sprawić, żeby Amelia wróciła do ośrodka, w którym ma przebywać - podsumowuje nam się skontaktować z rodzicami Amelii, którzy rzucili nowe światło na całą się, że 14-latka sprawiała wcześniej już problemy wychowawcze. I niejednokrotnie uciekała z domu. - Mieszkamy w województwie lubelskim, we Włodawie - mówi nam mama zaginionej. - Pojechaliśmy całą rodziną 3 sierpnia do Kostrzyna na Woodstock. Rozłożyliśmy się na polu namiotowym, po czym zaczęliśmy chodzić po różnych koncertach. Amelia powiedziała nam w pewnym momencie, że idzie się na jeden przejść. Nie wydało nam się to w żaden sposób podejrzane, ale niestety już nie wróciła. Czy Amelia mogła wpaść w złe towarzystwo? - Amelia bardzo szybko potrafi nawiązywać nowe znajomości. Parę minut i już ma nowego znajomego. Jest bardzo sprytna pod tym względem. Są to koledzy i koleżanki, którzy są o wiele starsi od niej, mają często po 20-25 lat. Woodstock 2017: Dziewczyny, które wpadły nam w oko trzeciego... Nie było to pierwsze zniknięcie Amelii- Uciekała nam już parę razy, nie jest to pierwsza taka sytuacja. Teraz przebywa w ośrodku wychowawczym w Podcierniu. Wzięliśmy ją po prostu na wakacje. Córka nie chodziła w ogóle do szkoły i uciekała już wcześniej z domu. Przydzielono jej kuratora, którego również kompletnie zignorowała. Robiła co chciała, a my jesteśmy bezradni. Woodstock 2017: Ostatni dzień festiwalu i szalona zabawa w b... Amelia w ośrodku wychowawczym powinna stawić się do 25 sierpnia. - Najprawdopodobniej Amelia jest w tym momencie w Warszawie. Zapisała się do zamkniętej facebookowiej grupy ludzi, którzy poszukują tam pracy i zamieściła ogłoszenie o tym, że może zostać nianią. Napisała w nim, że ma 19 lat - mówi dalej mama zaginionej.
Szczawnica z dzieckiem. W związku z konkursem „Polska z dziećmi”, chciałam podzielić się naszą historią z wakacji 2019r. Nazywam się Anka. Moja rodzina to mąż Robert, córka Kamila i syn Oskar. Mieszkamy na Lubelszczyźnie, przy granicy z Białorusią. Wyjeżdżamy z dziećmi na wakacje od najmłodszych lat. Co roku zwiedzamy inny Eurotrip dzień 1 – Przystanek Woodstock Wylądowaliśmy na Przystanku Woodstock około w nocy. Niesamowicie zmęczeni zgarnęliśmy najpotrzebniejsze rzeczy z samochodu i ruszyliśmy przed siebie. Prosiliśmy naszych znajomych, którzy przybyli dzień prędzej na tę imprezę, żeby zarezerwowali nam miejsce, rozbijając nasz namiot koło swojego (kto jeździ na Woodstock, ten wie, jak trudno o dobre miejsce, gdy przyjeżdża się w połowie trwania festiwalu). Zasygnalizowali nam w smsie, że mieli małe problemy z jego rozbiciem, ale namiot jako tako stoi. W rzeczywistości, namiot raczej powiewał na trzech kijkach niż stał, natomiast, co gorsza, Woodstockowicze z sąsiedztwa, widząc niezamieszkały przez nikogo namiot, urządzili sobie w nim toaletę! Z namiotu wydobywał się odór ekskrementów. I jakby tego było mało… zaczęło padać. Zmęczeni, obładowani tobołami, staliśmy przed śmierdzącym szczynami namiotem w deszczu. Piękny początek Eurotripu… Spakowaliśmy namiot w worki na śmieci i wróciliśmy do samochodu. Postanowiliśmy spędzić w nim noc. Po Woodstocku ruszyliśmy w kierunku Berlina do siostry T. Tam mieliśmy okazję porządnie się wyspać, umyć i wyprać namiot. Ruszyliśmy nazajutrz po południu w kierunku Czech. Chciałabym zatrzymać się tutaj i poświęcić trochę uwagi imprezie Przystanek Woodstock, z którą wiąże mnie wielki sentyment. Jest to dość kontrowersyjny event – mówi się, że Woodstock albo się kocha, albo nienawidzi. Na Woodstock jeżdżę od 2010 roku z pominięciem roku 2011 i będę jeździć tak długo, jak tylko będę w stanie. Napiszę, dlaczego Przystanek Woodstock jest dla mnie tak wyjątkową imprezą i dlaczego polecam ją, jako „must be” na Waszej liście podróży do odbębnienia. *** Oto wspomnienie powrotu z pierwszego w moim życiu Woodstocku. Było wtedy parne sierpniowe popołudnie. Gdy tylko przekroczyłam próg mieszkania zrzuciłam ciężkie zakurzone torby w przedpokoju i ruszyłam do łazienki. Byłam niesamowicie brudna, niewyspana, a granice rozciągnięcia mojego pęcherza moczowego zostały niebezpiecznie przekroczone. Bolały mnie barki od dźwigania tobołów, bolała mnie głowa od kaca i jajniki od siedzenia na zimnej ziemi. Byłam jak ta kotka, co nie zawsze jadła Whiskas*, ale wiedziałam na pewno, że jeszcze niejednokrotnie zawitam na Woodstocku. Bo jest coś w Woodstocku, co urzeka, co każe Ci wrócić, nawet jeżeli wypłukał z Ciebie całą energię. Naładujesz baterię przez rok i wyruszysz znowu. Na szaloną, nieokiełznaną zabawę. Nim doszło do mojego pierwszego razu z Woodstockiem, byłam święcie przekonana, że to impreza nie dla mnie. Muzyka puszczana na głównej scenie nie trafiała w mój gust. Kojarzyło mi się, że wyłącznie występują na niej gwiazdy rocka i to w jego cięższej odmianie. Nie byłam też uradowana wizją spania pod namiotem i długiej podróży pociągiem. Bo może ciężko to sobie wyobrazić, ale w tamtym czasie Zawadiaka w ogóle nie była fanką podróżowania i wychodzenia z domu na długo. Charyzma znajomych sprawiła, że udało się im namówić mnie na wyjazd i od tamtej pory to ja co rok namawiam innych, aby jeździli ze mną. To, co mnie najbardziej urzekło w tej imprezie i to, co jest dominującym powodem, dla którego z roku na rok biorę urlop na początku sierpnia, to niesamowita atmosfera. Zawsze mam wrażenie, że na trzy dni trwania Woodstocku ludzie stają się dobrzy. Rozdają przytulaki i buziaki, dzielą się alkoholem i papierosami, zapraszają do tańca i śpiewu przy gitarze. Nie spotkałam się z chamstwem, wyzwiskami, niemiłym traktowaniem. Pomimo przeogromnego tłumu, nikt mnie nie szturchnął, ani nie przewrócił na ziemię. Poznałam wielu sympatycznych ludzi, którzy przywrócili mi wiarę w moralność młodego człowieka. Lubię w Woodstocku to, że jest miejscem, gdzie można spotkać niesamowitych świrów, pozytywnie pokręconych ludzi. Cieszą mnie pomysłowe przebieranki, żartobliwe banery, czy niepohamowana kreatywność (nawet nie przypuszczacie, jakie rzeczy można zrobić z pustych puszek po piwie). Na Woodstocku każdy jest tym, kim chce, a ponadto staje się częścią jednego organizmu. Przynależy i uczestniczy. Muzyka na Przystanku Woodstock zaskoczyła mnie swoją różnorodnością. Uczestnicy festiwalu mają do dyspozycji aż trzy sceny, na których występują wykonawcy różnorodnych gatunków muzyki. Dla mnie okryciem stała się Scena Folk. Dzięki niej zapoznałam się z twórczością wielu nieznanych mi dotąd artystów, a którzy doskonale wpisują się w mój gust muzyczny. Rewelacyjnym miejscem na Woodstocku jest Akademia Sztuk Przepięknych, gdzie odbywają się ciekawe atrakcje, warsztaty, a także wywiady ze znanymi osobami. Gośćmi ASP byli między innymi Andrzej Wajda, Lech Wałęsa, Kuba Wojewódzki, Agnieszka Holland, Bogusław Linda, Manuela Gretkowska. Podczas wywiadu uczestnicy imprezy otrzymują możliwość porozmawiania z artystą i zadania własnego pytania. Miasteczko Woodstock jest samowystarczalne. Można znaleźć tam toalety, prysznice, liczne punkty gastronomiczne, punkt medyczny, jest także mini Lidl! Teoretycznie nie trzeba z niego wychodzić, jednak jeśli zamierza się mniej wydać na piwo, warto zaliczyć pielgrzymkę do Kostrzyna. Obecność Pokojowego Patrolu sprawia, że na Przystanku Woodstock czuję się bezpiecznie. Pamiętam jak podczas jednego koncertu Dexter stracił przytomność. W jednej chwili po prostu zsunął się z nóg. Zaczęliśmy cucić kumpla, ale w mgnieniu oka pojawił się Pokojowy Patrol i doprowadził Dexa do porządku. Wynieśli nas bezpiecznie z tłumu i skierowali do punktu medycznego. W tej sytuacji najbardziej zaskoczył mnie czas reakcji. Byliśmy wtedy w centrum tłumu i do tej pory nie wiem, jakim sposobem PP zdążył tak szybko do nas dotrzeć. Wszystko ma jednak swoje plusy i minusy. Woodstock także ma małe niedociągnięcia, które spowodowane są głównie masowym charakterem imprezy. Mi najbardziej przeszkadzają następujące kwestie: – problem z dostępem do toalety – no chyba, że znajdziecie w sąsiedztwie rozbity, porzucony namiot. Ktoś na pewno go rozbił, żebyście mogli się tam wysikać. – wszechobecny brud, kurz i śmieci – takie to są uroki masowej imprezy w plenerze – problem z dostępem do pryszniców z ciepłą wodą – kolejki w pi*du długie, za ciepłą wodę płaci się jak za złoto. Alternatywą są krany z zimną wodą. – zdarzają się kradzieże – przeludnienie – piekło mizantropa Darzę Woodstock ogromnym sentymentem, głównie dlatego, że jest to impreza moich „pierwszych razy” – pierwszy skok na bungee, pierwsze samodzielne rozbicie namiotu, pierwsza kąpiel w błocie – czyli wszystkie te rzeczy, o których dokonanie nigdy bym siebie nie posądzała. Miałam także okazję zasmakować medytacji, podyskutować z księdzem na Przystsanku Jezus, potańczyć w namiocie wyznawców Hare Krishny. Uzbierało mi się z Woodstocku wiele niesamowitych wspomnień i to one zachęcają mnie co rok do powrotu do Kostrzyna nad Odrą. A więc polecam Woodstock. Jest OGIEŃ, zatem przybywajcie na Woodstock! Do Woodstocku 2015 pozostało: [countdown] PRZYPISY *W leju po bombie A. Sapkowski Zdjęcia Woodstocku z okresu 2010 – 2014 Źródło zdjęcia z nagłówka: Reklama W dniach 3-5 sierpnia w Kostrzynie nad Odrą odbędzie się 23 Przystanek Woodstock. Wśród gwiazd polskiej i światowej muzyki, jakie zaprezentują się przed ponad półmilionową . 90 740 785 746 295 165 673 660

na woodstock z dzieckiem