Kartka elektroniczna - Miło spędzony czas Konfiguracja eKartki Kliknij na aktywny krok aby zmienić ustawienia ekartki. 1 Wybór ekartki 2 Dane do wysyłki 3 Treść ekartki 4 Zmiana koloru 5 Wybór znaczka 6 Wybór muzyki 7 Dodatkowe opcje 8 Podgląd ekartki 9 Wysyłka ADRESAT Imię i/lub nazwisko adresata adresat@ NADAWCA Twoje imię i/lub nazwisko nadawca@ Tutaj pojawi się wpisany przez Ciebie tekst. ADRESAT Imię i/lub nazwisko adresata adresat@ NADAWCA Twoje imię i/lub nazwisko nadawca@ eKartki Złote Myśli eKartka - Miło spędzony czas Konfiguracja eKartki Kliknij na aktywny krok aby zmienić ustawienia ekartki. 1 Wybór ekartki 2 Dane do wysyłki 3 Treść ekartki 4 Zmiana koloru 5 Wybór znaczka 6 Wybór muzyki 7 Dodatkowe opcje 8 Podgląd ekartki 9 Wysyłka Trwa ładowanie konfiguratora kartki. Proszę czekać... Dane do wysyłki W pola poniżej wprowadź swoje dane kontaktowe oraz dane kontaktowe adresata. Adresy e-mail muszą być poprawne. Jeśli chcesz, możesz ukryć swoje dane kontaktowe przed adresatem. Przed ostateczną wysyłką sprawdź jeszcze raz poprawność wpisanych adresów e-mail. Nadawca Imię: Email: - ujawnij mój e-mail - Tajemniczy nieznajomy - Tajemnicza nieznajoma - Sympatia Zmiana wyglądu Upiększ swoją kartkę! Masz możliwość zmiany tła kartki oraz koloru tekstu twojej wiadomości. Aby zmienić kolor kliknij w kółko znajdujące się na odpowiadającym Ci kolorze. Kolory kartki Kolor tekstu Wybór muzyki Wybierz kategorię: Muzyka Rodzaj Akcja Bóg się rodzi - by PAIO synthesizer, piano Wybierz Missing You instrumental, piano, guitar Wybierz Jingle Bells - by Ronny Mathes instrumental Wybierz Une Amitie - by Francesco instrumental Wybierz Happy Birthday To Me - by DJ Octx vocal, electronic, rock Wybierz Silent Night - by Gruber - Mohr - Schumann-Heink instrumental Wybierz Wish you a Merry Christmas - by Kevin MacLeod piano, strings Wybierz Gdy śliczna panna - by PAIO instrumental, piano Wybierz Merry Christmas (Happy Santa) - by Plastic3 electronic, dance Wybierz Christmas Magic - by Akashic Records orchestral, cello, flute Wybierz Dodatkowe opcje Tutaj możesz ustawić kilka specjalnych opcji przed wysłaniem kartki. Po odczytaniu Twojej kartki przez adresata powiadomimy Cię o tym w specjalnym e-mailu. Powiadom mnie, że kartka została odebrana Możesz wysłać kartkę z datą przyszłą i nie martwić się o wysłanie kartki w odpowiednim terminie. Możesz wysłać kartkę max. 30 dni w przód. Zostawiając to pole puste kartka zostanie wysłana natychmiast Data wysłania kartki: Potwierdzam, że zapoznałam/em się z treścią Regulaminu serwisu i akceptuję wszystkie jego postanowienia. Potwierdzam, że akceptuję Politykę Prywatności serwisu i wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych. Wyrażenie zgody jest dobrowolne, ale konieczne abyś mógł/a wysłać kartkę elektroniczną z naszego serwisu. Pamiętaj, że zawsze możesz cofnąć powyższe zgody. e Kartka Miło spędzony czas już wybrana, więc pora na jej upiększenie i wypełnienie danych adresata. Za pomocą naszego Konfiguratora możecie to zrobić w bardzo łatwy sposób. Wystarczy tylko wpisać e-mail nadawcy, e-mail adresata, według upodobań zmienić kolor tła dla e-kartki, wybrać znaczek, napisać życzenia lub wybrać jej z naszej bazy gotowych życzeń, wybrać i dołączyć muzykę i po prostu kliknąć wyślij e-kartkę. Część opcji w konfiguratorze dostępne jest tylko dla zarejestrowanych użytkowników, więc zachęcamy do założenia darmowego Konta Użytkownika. Trwa to tylko chwilkę a będziecie mogli dzięki temu korzystać ze wszystkich opcji. Będziecie mieli wtedy możliwość sprawdzania wysłanych i odebranych e-kartek, wysłania e pocztówek z data przyszłą i otrzymacie potwierdzenie czy e kartka została przeczytana przez adresata czy nie. Gdy wszystko już gotowe to przed wysłaniem e-kartki sprawdźcie dokładnie poprawność adresu e-mail adresata, bo inaczej e kartka nie dojdzie do niego. Możecie też przeglądnąć inne e kartki z kategorii Złote Myśli. Serdecznie zapraszamy - wysyłajcie darmowe pocztówki elektroniczne do znajomych i rodziny.

Übersetzung im Kontext von „tylko spędzony czas“ in Polnisch-Deutsch von Reverso Context: Nic wspólnego tylko spędzony czas.

Nadszedł jeden z tych wspaniałych dni, kiedy budzimy się we troje w jednym łóżku, wyspani do syta, a jedynym naszym obowiązkiem staje się miło spędzony czas. Ale tego poranka chmury coraz bardziej wplatały się we włosy słońcu, aż w końcu zasłoniły je całkowicie niwecząc nasze pływackie plany... Nawet muchy schroniły się w naszym mieszkaniu i bzyczały pod sufitem. - Mamo i co teraz będziemy robić?! – zapytał z wyrzutem nasz pięcioletni Miś, tak jak gdyby te nimbo stratusy były naszą – rodziców – sprawką. Popatrzyliśmy na siebie bezradnie. Zaczęłam odganiać coraz natrętniejszą muchę sprzed nosa ku uciesze Synka. Ale gdy mucha w końcu przysiadła na jego ramieniu usłyszeliśmy zdumieni, że mówi do nas tubalnym głosem – głosem niepasującym do małej, szmaragdowej muchy natręciuchy!!! - Chętnie spędzę z Wami ten pochmurny dzień - zabiorę was w podróż po Opolszczyźnie. Spędzimy czas w baśni gdzie trochę będzie strasznie, trochę śmiesznie. Będziemy zanurzać ręce w delikatnych futrach i w kamiennych grzywach. Posmakujemy nieco literatury „ w pięknych okolicznościach przyrody” i trochę egzotyki wśród polskich pól pełnych lata. Mucha bez przerwy mówiła, za to my staliśmy oniemiali. - Suuuper!!! – przerwał muszy monolog Miś. – Uwielbiam gdy jest strasznie! A jak masz na imię mucho? - Jestem Muszka Opoluszka. – odpowiedziała mucha i zatrzepotała skrzydełkami, spod których posypał się na nas srebrny pył. W mgnieniu oka znaleźliśmy się pod bramą pięknego zamku w Mosznej. Każdy z nas stał urzeczony przy strzelistej, pełnej wieżyczek historycznej budowli. Zwany Opolskim Disneylandem zamek faktycznie przypomina baśniową scenerię. Miś urzeczony biegał po wspaniałym tarasie, a zewsząd otaczały Go kamienne postaci. Muszka Opoluszka zacierała swoje sześć łapek widząc nasz zachwyt. - Ogłaszam konkurs! – zawołała nie muszym, tubalnym głosem Opoluszka – Kto odkryje więcej zwierząt mieszkających w murach zamku? Konkurs wciągnął nas bez reszty. Biegaliśmy wokół starych murów z głowami zadartymi w górę i co chwilę ktoś z naszej trójki odkrywał dostojne stworzenia: - Orzeł!!! Niedźwiedź!!! Żubr!!! Lwy!!! – krzyczeliśmy co chwilę ku uciesze zielonej muchy fruwającej nad nami z pobłażliwą miną. Po chwili nasz mały Miś już przytulał się do kamiennego lwa, głaszcząc jego grzywę. Lew podawał nam wszystki kamienną łapę i mruczał jak kot. - Małpka! – krzyknęłam widząc kolejne zwierzątko. Wszyscy zdumieni zadarli głowy pod jedną z tysiąca wieżyczek. - Kościotrupek! – wrzasnął Miś – Lubię kościotrupki! Choć są trochę straszne. – dodał po chwili. Biały szkielecik siedzący na parapecie okna w wieży wyglądał dość sympatycznie. Od razu zaczęliśmy snuć opowieści mrożące krew w żyłach o jego pochodzeniu. - A może on po prostu tam zemdlał – wysnuł hipotezę Synek. Postanowiliśmy wejść do zamku, jednakże mając na względzie moje własne dziecięce wspomnienia ze zwiedzania zabytkowych wnętrz, wiem, że z takich eskapad najbardziej godne uwagi były muzealne wielkie kapcie, które świetnie sprawdzały się niczym łyżwy na wyfroterowanych parkietach - poprzestaliśmy więc na wejściu do pałacowej kawiarni. Wnętrze to jest bardzo widowiskowe. Zjedliśmy pyszne lody, a Muszka Opoluszka wędrowała po szybie z drugiej strony okna. Zachwyciły mnie piękne suknie z epoki wyeksponowane na ścianach niczym obrazy w ramach. Misio z zainteresowaniem oglądał freski, oraz zobaczył dojrzewające kiście bananów w oranżerii sąsiadującej z kawiarnią. - A teraz trochę szaleństwa w zabytkowym parku! – zawołała Mucha pikując wśród starych, okazałych drzew. - Zabawa w ganianego! – zawołał Miś próbując złapać wirującą Opoluszkę. Po chwili oboje zarządzili zabawę w chowanego, przy którym wszyscy mogliśmy odkryć potencjał tego lekko dzikiego i tajemniczego ogrodu. Gdy ukryłam się w starym, spróchniałym pniu myślałam o dzieciach sprzed wieków, które być może bawiły się podobnie jak my dzisiaj – wśród tych samych drzew i alejek. Z zamku powędrowaliśmy w ślad za brzęczącą muchą w stronę zamkowych stajni, gdzie do dziś hodowane są rasowe konie. Tam mucha zniknęła nam z pola widzenia, tęsknie spoglądając w stronę pasących się kasztanowych wierzchowców. Misio zobaczył po raz pierwszy jak mieszkają koniki – do zabytkowych stajni bowiem można wejść i pogłaskać aksamitne pyski źrebaków. Tuż obok jest mini zoo, w którym wszyscy zachwycaliśmy się puchatymi królikami, kurami silk – niewiele różniącymi się wyglądem od ów królików, sarnami, świnkami wietnamskimi i ostronosami. Ostronosy były niezwykle pocieszne i przyjazne – spędziliśmy przy nich bardzo długi, pełny śmiechu i głaskania czas. Muszka Opoluszka z ogromnym żalem opuszczała to miejsce. - Uwielbiam konie! – powtarzała nieco otumaniona – Kocham te zapachy! - Ja chyba pozostanę przy ulubionych aromatach roślin – odparłam lekko skrzywiona – Uwielbiam kwitnące lipy. Tak pachną wakacje... – rozmarzyłam się. - Lipy. – powtórzyła tubalnie Opoluszka i machnęła skrzydełkami zasypując nas srebrnym pyłem. Po chwili staliśmy w alei lipowej w Dobrej – niewielkiej miejscowości niedaleko Mosznej, gdzie lokalna społeczność potrafi wydobyć to, co ma najcenniejszego – niepowtarzalną przyrodę. Ruszyliśmy wzdłuż alei mając przed sobą widok na Górę Świętej Anny. Przez warstwę wilgotnych chmur zaczęło przebijać się słońce, mrugając nam na twarzach poprzez liście pachnących lip. Pierwsza dróżka zaprowadziła nas do lipy Jana Kochanowskiego, gdzie Miś usiadł na ławeczce, a my odczytaliśmy Mu z tabliczki fraszkę na lipę. Szpacy i słowicy skutecznie wystraszyli naszą Opoluszkę, która od tej pory siedziała schowana w kieszeni mojego Męża. Druga dróżka zaprowadziła nas do ławeczki Małego Księcia, gdzie my usiedliśmy czytając z tablicy mój ulubiony fragment tej wspaniałej książki a Nasz Pięciolatek wyszalał się na małym, kolorowym placu zabaw. Kolejne lipy i ławeczki wprawiły nas w doskonały nastrój. - Przeczytasz mi baję o Małym Księciu? – zapytał mój Synek w powrotnej drodze. Z kieszeni Męża rozległo się tymczasem donośne chrapanie. - Opoluszko! – zawołał – Jesteśmy głodni. Wracajmy już do domu! Muszka Opoluszka błyskawicznie zareagowała. - O nie! Muszę odwiedzić jeszcze znajome krowy w tej okolicy! Ale Wy zjecie teraz frytki! – - Hurrra! – zawołał nasz nieletni koneser smażonych ziemniaków i oto spowił nas srebrny pył. Już po chwili zaczęliśmy przecierać oczy ze zdumienia: staliśmy na skraju wsi Łowkowice (sąsiadującej z wsią Dobra), na niewielkim wzniesieniu tuż pod pobielonym wiatrakiem. Na jego pokrytym gontem dachu znajduje się metalowa flaga z datą jego powstania: 1868. Dzisiaj znajduje się tam bar, w którym zamówiliśmy frytki. Jedliśmy je w ogródku pod słonecznym niebem, z widokiem na zarys Gór Opawskich, a wokół szumiało dojrzałe zboże. Muszka Opoluszka stwierdziła, że pozostanie na wsi. Pożegnała się z nami machając wszystkimi sześcioma nóżkami. A gdy machnęła skrzydełkami po chwili byliśmy w naszym domu. Zadowoleni przeglądaliśmy do wieczora zdjęcia z naszej opolskiej wyprawy. I tylko pająk był jakiś taki obrażony. Hanna Sterniuk-Mościcka Data modyfikacji: 18 września 2019

Dobry wieczór!!!! Witam Cię wieczorem . Życzę aby to byl piękny i miły czas , spędzony tak jak lubimy i jak mozemy . Gdy nadejdzie czas kłaść się spać ,

miło spędzony czas cytaty